یـــاس بوی مهربانی می دهد

« به بهانه دلتنگی هایمح س ی ن

خیلی مهم است که سرت گرم چی باشد و قلبت برای کی و برای چی بزند. خیلی مهم است که دغدغه ات چی باشد و توی سرت هوای کی باشد! اصلا اگر دلتنگ یک حرم باشی...از ته دل...آن وقت تمام لحظه لحظه هایت سخت می گذرد. آن وقت وقتی که مجبور می شوی به یکی که از مشهد آمده بگویی زیارتت قبول، دلت می شکند؛ که باشد آقا! حواست هست که تو هنوز دعوتم نکرده ای به مهمانی؟ به سلام گفتن! نمی دانم این چه رسمی شده برای دل های ما.خیلی بد عادت شده اند.خیلی لوس شان کرده ایم!.همه اش هوای حرم دارند.هوای زیارت! گرما و سرما هم سرشان نمی شود! این دل های ما زخم خورده نیستند! اما بی تاب زخم های اهل بیت هستند.دل های ما شکسته نیستند از نامردی روزگار حال.نامردی نامردان نامرد تاریخ پیرشان کرده! ما پیر شده ایم از در انتظار بودن.از بی تاب بودن برای بوسیدن یک ضریح.آخر این غم شما می کشد مارا...