همین!
غرض فقط اظهار ارادت است و بس!
تا کـــــــــــــــــــــور شود هر آنکه نتواند دید!!!
دختر امروز و ان شاالله مادر فردا! از حالا میداند باید با حجاب محکمش پای ارزش های یک نظام اسلامی! بایستد!
( قابل توجه بعضی ها! ما نه به این دختر کوچولویمان ساندیس دادیم و نه کیک! که بیاید بگوید مرگ بر آمریکا! به جایش شیر کاکائو دادیم و پاستیل!)
۰
۰
دختران دیروز! رفتند و در صف مبارزه شعار اسلام دادند و در اوج شیطنت های نوجوانی
شان، بودن در صف انقلاب را برگزیدند!
دختران دیروز حالا شده اند مادران امروز!
نگذاریم دل دختران مبارز دیروز بشکند!
وقتی ما بی اعتنایی میکنیم به ارزش هایی که آن ها به خاطرش رفتند در صف
تظاهرات و شعار اسلام دادند!
۰
۰
مادرم رفته مشهد!
میخواستم بگویم از قدرت مادرانه اش استفاده کند و...
میخواستم بگویم با همان قدرت مادرانه اش آقا را قسم بدهد به مادرش...که...
...که دلم نیامد!
دلم نیامد دل امامم را بسوزانم تا دل خودم آرام شود!
دلم نیامد خون به جگر امامم بکنم و خودم برسم به خواسته ام!
...از طرفی قدرتش را هم ندارم بگویم؛خدایا راضی ام به رضای تو...
اگر رضای تو سوختن ماست...
باشد...
فَلا تُقابِلْ امالَنا بِالتَّخْییبِ وَالاْیاسِ وَلا تُلْبِسْنا سِرْبالَ الْقُنُوطِ وَالاِْبْلاسِ اِلهى ...
***
تلاش میکنم خودم را بزنم به بی خیالی!
اما من قول نمیدهم اگر تاب نیاوردم ....پای مادر پهلو شکسته ام را نکشم وسط!
قول نمی دهم!
* پس ای خدا! تو آرزوهای ما رابا نومیدى و یاءس روبرو مگردان و جامه ناامیدى و دل شکستگى بر ما مپوشان (مناجات خمسه عشر)
۰
۰
حال این روزهای ما شده حال روزهای بی روضه! که بی بهانه....و شاید هم با بهانه!
سر میگذارند بر سجاده و گریه میکنند!
شافی را بغل کردم و گفتم ؛ کربلایت مبارک!
با طهورا اما...بغل کردیم همدیگر را و خیلی آبروداری کردیم تا کسی اشک هایمان را نبیند!
یک کلام؛ ما لایق کربلا که نبودیم هیچ!...امام رضا هم نخواست ما را مهمان کند!...
بی خیال بوی سیب!
برو خودت را گم و کور کن آدم بی لیاقت!
این دلتنگی ها به تو نمی آید!
۰
۰
حدیث دلدادگی، یادداشت های یاس مهربانی بود از ابتدای ماه محرم تا پایان ماه صفر!
حدیث دلدادگی هایی که نمیدانم دلدادگی بود...یا شوریدگی...یا ...دیوانگی!!
که هر چه بود...برای عرض ارادت به محضر حسین بن علی «ع» بود؛
...تا یار که را خواهد و میلش به که باشد!
***
در این مدت، نوشتن و به روز کردن وبلاگ یاس مهربانی و مهمان وبلاگ های دوستان شدن، سبب شد تا کمی از انجام وظایف همسری!! و البته مادری کوتاهی کنم!! که هم شرمنده همسر عزیزم و هم شرمنده دخترم زینب هستم...به همین سبب برای عرض ارادت بیشتر خدمت همسر گرامی و دختر نازنین شان! لازم میدانم زین پس کمتر به سراغ یاس مهربانی بیایم !...و البته این به معنای پایان کار وبلاگ نخواهد بود! ... که خدا نکند روزی بیاید که محروم شویم از قلم زدن در راه حق و حقیقت!
۰
۰
در را باز کن زهرا جان!
نه میخواهم هیزم آتش بی غیرتانِ درب خانه ات شوم...
ونه میخواهم ریسمان بر دستان علی بزنم!
آمده ام برای عرض تسلیت بانو..
آمده ام گدایی...
در را بازکن مادر...
۰
۰
((...وَ عِزتی و جَلالی انّی ما خَلقتُ سماءً مبنیّة
و لا ارضاً مدحیّة
و لا قمراً منیراً
وَ لا شمساً مضیئةً
و لا فلکاً یدورُ و
لا بحراً یجری
وَ لا فلکاً یَسری
الّا لِاَجلکُم و محَبتکُم...))
رحمة للعالمین دنیا !
دیدید چه طور سپاس گفتند رنج و زحمت رسالت تان را!
دیدید چه طور حق مطلب را اداء کردند؟
دیدید با اهل بیت شما، خاتم انبیا چه طور رفتار شد؟؟
زهرای تان را پهلو شکستند!
پسرعمویتان علی را غریب وار شمشیر زدند!
نوه تان حسن را زهر خوراندند!
و...پاره تنتان ...حسین را...لب تشنه...سر بریدند!
...اینها همان اهل کسائی بودند که خداوند قسم یاد کرد که آسمان بناشده، زمین کشیده شده، ماه روشنی ده، خورشید درخشنده، فلک دورزننده، دریایی که روان است و کشتی را که سیر می نماید خلق نکره ..مگر برای شما و دوستی شما!!
***
۰
۰
