یـــاس بوی مهربانی می دهد

* سعادت پیدا کرده بودم مدتی که مادرم به خاطر عمل جراحی اش در بیمارستان بستری بود ، پرستاری شان را بکنم. بیمارستان که می روی و هم نشین صحبت های بیماران مختلف با بیماری های گوناگونشان که میشوی بیشتر شرمنده میشوی که چرا یادت میرود گاهی فریاد بزنی و از ته دلت بگویی : خـــــدایــــا !! شـــکـــــرت به خاطر نعمت سلامتــــــــــــی!

*  برایم جالب بود رفتار بیماران در رویارویی با بیماری شان! آنها که توکل بر خدا داشتند و تسبیح به دست مشغول ذکر گفتن بودند، آرامش را در وجودشان میشد حس کرد....و امان از آنها که با فراموشی بذکرالله تطمئن القلوب ، خداوند را _ نعوذبالله_ مقصر می دانستند در به وجود آمدن بیماری شان ! و نه تنها دست به دامان آن اسمه دواء و ذکره شفاء نمیشدند بلکه  با هذیان گویی های مکرر!! استرس خود و همراهانشان را بیشتر میکردند و فقط و فقط به زور دیازپام پرستار کشیک بود که میتوانستند لحظاتی آرام بخوابند!مشکل همین جاست. اینکه ما به سادگی و به راحتی بزرگترین پشتیبان و حامی زندگی مان را فراموش میکنیم. اینکه چرا برخی آدم ها ، خدا را مقصر تمام مشکلات زندگی شان میدانند شاید برمیگردد به سست ایمانی شان. چرا که اگر طناب وصل ما به خدا ضخیم و محکم باشد، برش های کوچک گاه و بی گاه زندگی، نمیتواند قطع کند ارتباط ما با خدایمان را.تمرین با خدا بودن سخت نیست. بی خدا زیستن سخت تر است. اگر به این باور برسیم که وَاِنْ لَمْ اَ لُذْ بِقُدْرَتِکَ فَبِمَنْ اَلُوذُ_اگر به قدرت تو دست پناهندگى دراز نکنم پس به که پناهنده شوم_ * در ناملایمات زندگی که شاید بیماری، مثال کوچکی از آن باشد پناه میبریم به هم او که ؛ حِصنَ اللاجین ( قلعه محکم پناهندگان) است.رسول اکرم (ص) چه زیبا فرمایند که : ((ای بندگان خدا ! شما مانند بیماران بوده و پروردگار عالمیان به منزلۀ پزشک است ، پس صلاح بیماران در آن چیزی است که طبیب می داند و برایش تدبیر می کند نه در آن چه بیمار می خواهد و به آن راغب باشد آگاه باشید و در برابر مقدرات الهی تسلیم شوید تا ( در دنیا و آخرت ) از کامروایان باشید . ))

* خدا را شکر! چند روزی ثواب جمع کردیم به خاطر پرستاری از مادر! و امان از وقتی که خودت هم مادر باشی و دل توی دلت نباشد که حالا پاره تنت کجاست و چه میکند....! مادر بودن دشوار است و الحق که باید تمام بهشت آسمان ها زیر پای ما باشد! اما.....خدایا...من...فکر..میکنم...اگر...تمام...بهشت...را...هم...به...رباب...بدهی....دلش.. آرام...نگیرد!!