حدیث دلداگی5
تمام شد!
حسین را کشتند...خیمه هایش را آتش زدند و...و زینب را به اسارت بردند....
در یک نیم روز حادثه ای عظیم و بزرگ در گوشه ای از زمین خدا رخ داد که تا ابد
تاریخ شرمنده است از یادآوری اش!
***
زمان برای بسیاری ازحوادث کافی است تا به تاریخ سپرده شوند و چه خوب ها
و بدهایی که دیگر نام و نشانی ازشان باقی نمی ماند!
***
...و آن قدر زمان از عاشورای سال شصت و یک هجری گذشته تا تاریخ بهانه
بیاورد برای فراموشی اش....
ولی دل ما چرا هنوز مقاومت میکند؟
نبرد میان عقل و دل تا به کی و تا به کجای تاریخ قرار است ادامه یابد؟
ما تا به کجای تاریخ باید سال به سال...و شاید ماه به ماه...و حتی روز به روز بر
ظلمی که در عاشورای سال شصت و یک هجری بر حسینی از تبار علی و
فاطمه وارد شده...بگرییم؟
دل ما...دل داغدار ما، تا به کی قرار است سیاه پوش این مصیبت عظمی باشد؟
چقدر باید بگذرد؟...چند قرن؟ چند سال؟چند ماه و چند روز باید بگذزد
تا عاشورای سال شصت و یک هجری فراموش شود؟
