حدیث دلدادگی 19
شنبه, ۱ بهمن ۱۳۹۰، ۱۲:۰۱ ب.ظ
((...وَ عِزتی و جَلالی انّی ما خَلقتُ سماءً مبنیّة
و لا ارضاً مدحیّة
و لا قمراً منیراً
وَ لا شمساً مضیئةً
و لا فلکاً یدورُ و
لا بحراً یجری
وَ لا فلکاً یَسری
الّا لِاَجلکُم و محَبتکُم...))
رحمة للعالمین دنیا !
دیدید چه طور سپاس گفتند رنج و زحمت رسالت تان را!
دیدید چه طور حق مطلب را اداء کردند؟
دیدید با اهل بیت شما، خاتم انبیا چه طور رفتار شد؟؟
زهرای تان را پهلو شکستند!
پسرعمویتان علی را غریب وار شمشیر زدند!
نوه تان حسن را زهر خوراندند!
و...پاره تنتان ...حسین را...لب تشنه...سر بریدند!
...اینها همان اهل کسائی بودند که خداوند قسم یاد کرد که آسمان بناشده، زمین کشیده شده، ماه روشنی ده، خورشید درخشنده، فلک دورزننده، دریایی که روان است و کشتی را که سیر می نماید خلق نکره ..مگر برای شما و دوستی شما!!
***
ایشان فرمودند:آنان هرگاه نیکی کنند خوشحال شوند ،
و هرگاه بدی کنند آمرزش خواهند ، و هرگاه عطا شوند شکر گزارند
، و هرگاه بلا بینند صبر کنند ، و هرگاه خشم کنند . درگذرند